بسم الله النّور
سمبل ها و نشانه ها نقش مهمی در شکل دهی افکار و عقاید مردم دارند. نمادهای دینی و الهی انسان ها را به سوی خدا می خوانند و جاذبه ای بس شگفت دارند... و دشمن همیشه تمام تیرهای خود را به سوی نمادها نشانه رفته است. مزار اولیاء خدا همیشه یکی از مهم ترین سمبل های شاخص اسلامی بوده است و همچون علامت روشن یا ستاره درخشانی هر گم شده ای را به سوی خود فرا می خوانده و هر گمراهی را هدایت می کرده است (و علاماتٍ و بالنّجم هم یهتدون). اما دیو صفتان هیچگاه تاب تحمل این مشعل های فروزان هدایت را نداشته اند. شنیده اید حکام جور چند بار مزار سیّدالشهداء را به آب بستند تا اثری از آن نماند؟ فکر می کنید دلیل پنهان بودن قبر علی (ع) تا زمان امام صادق (ع) چه بوده است؟ و یا چرا مزار خانم فاطمه زهرا (س) هنوز هم مخفی است؟ و یا...
داستان نمادها و سمبل ها مفصل است و بغض اشک آلودی که راه نفس را بر من بسته اجازه ادامه نمی دهد... اما دشمن یک حقیقت را نفهمیده و نخواهد فهمید: یریدون لیطفئوا نور الله بأفواههم و الله متمّ نوره و لو کره الکافرون...
چند پیام کوتاه که بعد از فاجعه تخریب حرم امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) برایم رسید:
میان قلب جهان انقلاب گشته بیا
نفس بدون تو همچون عذاب گشته بیا
نظاره کن به فراسوی سامرا و ببین
حرم به دست حرامی خراب گشته بیا
در این ستیزه و وحشی گری دژخیمان
رخ تو از چه میان حجاب گشته بیا
***
اشک از مژگان من آویخته
با نفس هایم غمی آمیخته
ایستاده مهدی صاحب زمان
پای آن گلدسته های ریخته
***
دوباره دست مولا را ببستند
به سامرّا غم و ماتم نشستند
تو گویی این همان نامردمانند
که آنجا حرمت زهرا شکستند
***
ما در ره اهل بیت جان می بازیم
بر سامره و بر حرمش می نازیم
این کعبه عشق را به مهدی سوگند
زیباتر و با شکوهتر می سازیم
نوشته شده توسط : سید کمیل
لیست کل یادداشت ها
